Leerlingbegeleiding moet gezien worden als een schakel binnen een continuüm van zorg. Ze bouwt verder op wat reeds gebeurde in de basisschool en ze bereidt voor op wat nog volgt in de verdere studieloopbaan van de leerling.

Leerlingbegeleiding is niet een losstaand gegeven binnen het schoolgebeuren. In alles wat zich op school voordoet, zowel in de les, tijdens een studiemoment of tijdens ontspanning is er sprake van leerlingbegeleiding. Leerlingbegeleiding is een verantwoordelijkheid van iedereen binnen de school. Niet alleen de leerlingbegeleiders, de klassenleraar en de studiemeester-opvoeder hebben hierin een belangrijke taak; ook voor elke vakleerkracht, de directie en het ondersteunend personeel ligt een belangrijke taak weggelegd op dit vlak. Tijdens de schoolloopbaan worden wegen uitgestippeld, verkend, soms gebaand dankzij veel inzet en doorzettingsvermogen, soms ook noodgedwongen afgesloten.

Telkens is het uiteindelijke doel van de begeleiding het maken van keuzes, soms in de studieloopbaan, soms op socio-emotioneel vlak.
Die keuzes moeten recht doen aan de talenten en de interesses van de jongere die ons toevertrouwd werd én een steun betekenen in zijn zoektocht naar zichzelf. Elke jongere moet zich goed voelen op school; een uitgangspunt om goed te kunnen leren.

We realiseren ons ook dat niet elk kind dezelfde noden heeft op het vlak van begeleiding. Zaken zoals de eigen persoonlijkheid, de opvoeding en ondersteuning thuis, de aanpak in de basisschool, participatie in een jeugdbeweging of sportclub, een goede of minder goed aangepaste studiekeuze, ervaringen uit de privésfeer, aanwezigheid van faalangst, ADHD, dyslexie, dyscalculie, fysische handicap… zijn bepalende factoren die de omvang van de nood aan begeleiding determineren. Vandaar dat de aard en de intensiteit van de begeleiding aangepast wordt aan de noden van elke leerling afzonderlijk. Essentieel hierin is dat we ‘aanbieden’, niet ‘opdringen’.

Leerlingbegeleiding is een opdracht, elke dag opnieuw.

Op onze school staan enkele mensen in die zich bezighouden met de specifieke zorgen van leerlingen:

• Voor de eerste graad is dat Sofie Billiet.
• Voor de tweede en derde graad is dat An Lootens.

Wekelijks vindt de vergadering van het leerlingoverleg plaats. Deze vergadering komt samen om aangemelde problemen van socio-emotionele aard of die te maken hebben met de studiemotivatie of -methodiek te bespreken en te zoeken naar een gepaste aanpak of begeleiding.

Op dit overleg zitten meerdere partijen rond de tafel; de studiemeester-opvoeder, de leerlingbegeleiders, de graadcoördinator, eventueel de klassenleraar en de adjunct-directeur die het geheel van de leerlingbegeleiding coördineert. Ook onze vaste medewerker uit het CLB is op dit overleg aanwezig.

Soms overstijgen de problemen de mogelijkheden van de begeleiding binnen de schoolmuren. In dat geval nemen we via het CLB contact op met instanties buiten de school. Dit gebeurt in overleg met leerling en ouders.

Problemen van leerlingen worden met discretie behandeld. Daar kan men beslist op rekenen.

Elke klas heeft een klassenlera(a)r(es).

Zij/hij kent de leerlingen van de klas heel goed en volgt hen zo goed mogelijk op.

Wanneer zich een probleem manifesteert, er moeilijkheden zijn bij het studeren …, dan kan de leerling steeds terecht bij de klassenlera(a)r(es). Samen wordt dan gezocht naar de beste oplossing.

We vragen steeds om een probleem niet te laten aanslepen; hoe sneller men contact zoekt, des te spoediger kan het probleem aangepakt worden.

Met allerlei vragen van praktische aard kan men terecht bij de studiemeester.

Bij afwezigheid, wordt een afwezigheidsstrookje of doktersattest ingediend bij de studiemeester. Ook bij een eenmalige afwezigheid in de avondstudie (of namiddagstudie) dient men vooraf een briefje in.

Wanneer de leerling zich ziek voelt, zich ergens zorgen over maakt, iets verloren heeft of met een vraag zit, aarzel dan niet om de studiemeester aan te spreken. Bij hem/haar vindt men steeds een luisterend oor.

De basisschoolverlaters hebben gemeen dat ze vertrokken zijn uit het “veilige nest” van de meester of juffrouw in een vaak kleine basisschool. In het secundair onderwijs krijgen jongeren verschillende leraren, de zogenaamde vakleraren, met hun specifieke aanpak en persoonlijkheid, afspraken en verwachtingen.

Vooral de strakke vakkenopsplitsing vormt een belangrijke aanpassing. Dit gegeven vraagt van de leerling immers een nieuwe studieorganisatie en een ander denkpatroon.

Precies om hieraan tegemoet te komen voorzien we in tal van ondersteuningsinitiatieven.

Het vak leren leren wordt tweewekelijks aangeboden in het eerste én het tweede jaar, beurtelings met het vak ICT.

De klassenleraar helpt de leerlingen bij het organiseren van het schoolgebeuren (o.a. maken van de schooltas), het plannen van hun taken en toetsen, het vinden van een aangepaste studiemethode …

Een belangrijk werkinstrument voor de leerlingen is de agenda. Die is er niet alleen voor de studieplanning, maar zorgt samen met het tussentijdse rapport ook voor de evaluatie van de leerlingen en de communicatie tussen leraren en ouders.

Voor leerlingen met leer- of ontwikkelingsmoeilijkheden kunnen ondersteunende maatregelen (sticordi-maatregelen) gelden. Deze worden op maat van de betrokken leerlingen opgesteld in een begeleidingsplan.

Voor die leerlingen wordt op de klassenraden extra tijd uitgetrokken. Bij uitzonderlijk dringende zaken wordt een bijzondere klassenraad bijeengeroepen.

Leerlingen die recht hebben op ondersteuning worden gedurende één of meerdere uren per week individueel begeleid door hun ondersteuner. Op regelmatige basis evalueren we de vorderingen die de leerling maakt. Waar nodig wordt de begeleiding bijgestuurd. De ouders worden steeds uitgenodigd om op deze overlegmomenten aanwezig te zijn.

Sommige leerlingen hebben recht op extra tijd om proefwerken af te leggen. Waar nodig kunnen leerlingen ook ondersteund worden aan de hand van een computerprogramma (dyslexie). Deze en andere leerlingen zijn welkom in de begeleide proefwerkklas.